Afgelopen zaterdag stond alweer de 4de wedstrijd van het seizoen op het programma. De uit-wedstrijd was dit keer gelukkig in Rijswijk, wat betekende dat we maar 20 minuten in de auto hoefde te zitten in plaats van 1,5 tot 2 uur. Inter Rijswijk is de club die eerste staat op de ranglijst en de eerste drie wedstrijden overtuigend heeft gewonnen. Na de winst van vorige week, gingen we vol goede moed richting Rijswijk.
Als team waren we niet de enige die naar Rijswijk zijn afgereisd. Bij Ajax hebben ze vak “410”, bij Feyenoord hebben vak “Z”. In Zevenhuizen hebben we vak “ZVH”. In Rijswijk was er meer publiek uit Zevenhuizen aanwezig, dan dat uit Rijswijk zelf. Dit zorgde voor een enorme stimulans tijdens de wedstrijd. Namens mijzelf en, ik weet zeker ook, namens het hele team: Supertof en bedankt dat jullie er waren!
De eerste set vlogen we uit de startblokken, het liep. De passing was goed en vooral de druk die we uit konden oefenen met de service wierp zijn vruchten af. Het gat werd geslagen en werd steeds groter en groter. Dit resulteerde in setwinst in de eerste set.
De tweede set werd helaas een totaal ander plaatje. Althans, het set beeld was vrijwel hetzelfde alleen deze keer was het in het voordeel van Rijswijk. We kwamen er niet bij aan te pas. Doordat onze druk vanaf de servicelijn wegviel, kwamen er stiekem toch een hoop verbeterpunten naar boven. De afstemming tussen spelverdeler en midden was minimaal. De verdediging is nog steeds niet zoals we dat willen. De verdediging was een enorm verschil met Rijswijk. Om bij Rijswijk de bal op de grond te krijgen, moest je vaker en harder aanvallen dan wij normaal doen. Duidelijk iets waar we naar toe moeten werken en waar we een voorbeeld aan kunnen nemen. En dit kan alleen als we op de training harder zullen gaan aanvallen als we nu doen. Meer strijd krijgen om de wil tot verdedigen te vergroten. Want dit was echt niet goed genoeg als we mee willen draaien in de top van de topdivisie.
De derde set konden we ons gelukkig redelijk herpakken, tot 20 – 20 ging het zelfs gelijk op en was de kans op setwinst volledig aanwezig. Een serve serie tegen deed ons de das om. 25-21, iets met “grote-mannen punten”. De vierde set werd nog spannender, ondanks dat we niet op en top speelde was de strijd wel degelijk aanwezig. We waren gebrand om die 5de set eruit te slepen en Rijswijk het eerste puntverlies mee te geven in dit seizoen. Het mocht echter niet zo zijn. Niet scherp genoeg als het moet, net niet die bal scoren als de kans er is. Oplosballen scoren, het bespeelbaar maken/ scoren van ballen uit een niet ideale situatie. De set ging met minimaal verschil van 2 punten verloren.
Als je slecht tegen je verlies kunt, is het lastig verkroppen om zo’n wedstrijd te verliezen waar de kansen volop aanwezig zijn. De zondag heb ik in elk geval nodig gehad om uit te huilen. Veel langer kunnen we er ook niet over peinzen, want zaterdag staat de nummer 2 van de competitie alweer in Zevenhuizen. Alles aan ons om ons te revancheren voor vak “ZVH”! We zien jullie hopelijk dan weer in Swanla en nogmaals, bedankt voor je support!